مث دشت قشنگ نقاشیت
پرٍ از رنگ،شاد و معصومی
توی تختت شبیه ماهی ها
یا که شکل فرشته خانومی
من ولی تا به صبح بیدارم
من پر از فکرم و تو آرومی
توی شهری که مملو از گرگه
کودک من چقدر مظلومی
کاش می شد همیشه کودک ماند
آی،دنیا! ترانه ای شومی
دخترم تو بزرگ خواهی شد
تو به این سرنوشت محکومی...
